Zo erg, het wildkleur poesje is overleden

Vanmorgen trof Huibert toen hij Jewel en haar kroost de goedemorgenknuffel ging geven het poesje overleden aan. Ze was nog niet lang dood gezien haar temperatuur maar er was geen enkele kans meer om haar te kunnen reanimeren.
We vinden dit zo erg. Ze was zo mooi, ze deed het zo goed als enige meid tussen de jongens, ze was zo gewenst, de mensen van haar grootvader hadden haar graag willen hebben en ik zit vol zelfverwijt. Ik weet dat dit een logische reactie is bij iets ergs en ik weet dat nog een extra nachtje bij Jewel en haar kittens die niet had kunnen voorkomen maar ik ben erg bang dat de oorzaak toch voorkomen had kunnen worden. Goed bedoeld had ik de rand van de kraammand te hoog afgeknipt waardoor het voor Jewel te lastig is geweest om erin te klauteren. Ik zag haar het vanmorgen weer doen, vanaf het meubel dat ernaast staat en het ging knap onhandig. Daarom staat er ook een voetenbankje voor maar katten kiezen hun eigen routes en gezien de kras van een kattennageltje is het aannemelijk dat Jewel daar een sliding heeft gemaakt. Gelukkig is Jewel helemaal niet van slag geweest. Poezen kunnen enorm in de stress schieten wanneer er iets met de kittens mis is. Mogelijk is dit kitten direct bewusteloos geraakt om de rust van Jewel te verklaren. Dit zou ook betekenen dat het kitten niet heeft geleden. Ze zag er ook heel mooi uit. Geen verkrampt bekje, het was net alsof ze ontspannen lag te slapen.
Ik heb uiteraard de kraammand meteen aangepast zodat we hopelijk een volgend ongeluk kunnen voorkomen. In overleg met de dierenarts laten we haar niet door onze eigen dierenarts onderzoeken maar breng ik haar morgen naar de afdeling Pathologie van de Universiteit in Utrecht. Ik zou het erg graag zeker willen weten of die misstand de oorzaak was maar ik reken er niet op dat de uitslag iets is waar ik wat aan heb. Ik heb wel vaker een overleden kitten naar Utrecht gebracht en nog nooit heb ik daar goede informatie door gekregen.
Gisteravond hebben we alle kittens nog speciaal op de foto gezet en we hebben gelukkig nog deze twee foto's van haar mooie kopje.

Haar broertjes.
Het blauwe katertje:

Polly is ook weer enthousiast als altijd betrokken bij de verzorging van de kittens als nanny:

Het katertje met het gele bandje:

En het katertje dat eerder een blauw bandje droeg. Ik vond die kleur bij hem in dit nest bij nader inzien niet handig en heb hem een rode gegeven,

Jewel sluimerend bij haar drie knullen.

Zo hoog was de rand eerst. Vanaf de zijkant heel lastig om in te klimmen.

Nu is de rand een stuk lager en heb ik Jewel een paar keer bewust via het bankje erin laten gaan in de hoop dat dit nu haar voorkeursroute gaat worden.

Ik hoop zo dat het verder goed blijft gaan.