Ik ben toch wel zo blij dat de kittens van deze twee nestjes hormonaal zo lekker, en gezond!, in elkaar zitten. Veel poezen worden veel te jong krols en omdat het eerste nest echt niet te snel mag komen, moet zo'n poesje dan noodgedwongen aan de pil. Steeds krols laten worden, lijkt natuurlijk maar dat is het juist niet. Dit is zelfs nog riskanter voor de gezondheid van de poes dan de pil en het supermiddel Suprelorin moet je echt niet gebruiken bij een poes voor het eerste nestje. Daarom is het des te fijner dat Donna zich heel normaal en gezond ontwikkelt. Zij is nu op een week na 12 maanden oud en nog nooit krols geweest. Bij onze zilvertjes kwam het wel voor dat poezen vrij jong krols werden, dus jonger dan met tien maanden maar bij de wildkleurfamilie is laat en niet frequent krols worden wel gangbaar. En dat willen we graag! Het leuke van Donna is dat zij echt een mix van beide families is en als zilvertje toch bepaalde gewenste eigenschappen van de niet-zilveren familie heeft meegekregen. Onze wildkleurtjes zijn bijv. niet onder de indruk van de stofzuiger, in tegendeel, ik kan ze meestofzuigen maar de meeste zilvertjes vinden al dat lawaai maar niets. Een ideale hormonale huishouding is de tweede eigenschap waar ik erg blij mee ben.
Ze is een tikje te zwaar; we noemen met maar jeugdvet ;-) Ze rent en vliegt genoeg met haar moeder Lexie en opa Jack door huis en tuin maar haar eetlust is over het algemeen ook zeer uitstekend. Zo uitstekend dat ze opgewonden raakt van het vooruitzicht dat het eten eraan komt en dan klierig naar de anderen doet. Vooral de drie wildkleur dames kunnen dit niet waarderen. Haar zusje Pip bleek ook een eetlustprobleem te hebben. Ze maakte veel toestanden, gemauw etc. ook na haar eten wanneer haar mensen in de keuken bezig waren. Daar bleek de oplossing om haar grotere porties te gaan geven. Best lastig want te dik zijn is allesbehalve gezond. De dierenarts vond dat Pip en Qizmo een ideaal gewicht hadden en zoiets wil je niet verliezen. Donna is wel iets te dik. Ik noem haar dan ook af en toen 'DikbilMali'. Zij zit er niet mee ;-)
Ik ben heel benieuwd naar haar gedrag wanneer zij krols wordt. De ene poes is dit op een schattige manier, de andere maakt oorverdovend lawaai, ze kunnen zelfs gaan sproeien in huis en weer een ander wordt chagrijnig. De tijd zal het leren. Eerdaags komt ons nieuwe huisgenootje, het sorrel katertje Bashiir bij ons wonen. Ik hoop zo dat zij een leuk stelletje gaan worden.
De gewenste vader voor haar eerste nestje is Morrison, een zoon van Jewel en Boris.
Morrison samen met zijn vriendje Buddha, zoon van Gidget en Jack, dus een broer van Donna's moeder Lexie.
Zo lief!
