Morrison is al verhuisd

Gisteren, op de eerste dag van het nieuwe jaar, begon Morrison aan zijn nieuwe leven in Hoorn.



Bij de mensen waar onze Lexie eervorig jaar geboren is. Het ging vanaf het eerste moment heel goed. Staartje omhoog en verkennen maar. De drie dochters zaten al op de grond met speeltjes klaar en de kennismaking verliep ook uitstekend. Morrison had snel door dat de grote sorrelzilveren kater, zoon en look-a-like van onze Jack, niet Jack was. Gidget als leading lady van het huishouden was niet enthousiast maar na een wenperiode en veilige plekjes en extra aandacht is haar wenleed vast ook snel geleden.
Vandaag kreeg ik al de eerste foto's:

                                              De afgesloten tuin is ook al verkend.

En hij heeft zijn sociale inslag al bewezen door zijn diensten aan te bieden bij het helpen maken van de grote puzzel.

Vandaag zou Polgara verhuizen maar ze bleek niet in orde. Ik kon er de vinger niet opleggen maar een gebrek aan eetlust is nooit goed. We moesten dus haar mensen de teleurstellende mededeling doen dat zij niet kon komen. Even later werd duidelijk wat er speelde, diarree. Mogelijk heeft ze haar ontwormingspilletje laatst stiekem uitgespuugd. Haar speelgedrag was verder normaal alleen de extra lekkere hapjes die ik haar voorzette, bliefte ze niet.

Maar dit wel! Veilig en warm bij mama Lexie die nog volop melk voor haar heeft. Om de zoveel uur bied ik haar iets lekkers aan. Als eerste gaf ik haar een 3 cc rijstwater/kipbouillon en daarna wat stukjes kip. Half gekookt, deels uit een blikje Almo maar de Hills AD ging er het beste in. Toen was het inmiddels wel half tien in de avond maar na een paar likjes vanaf mijn vinger nam ze zelf ook nog een aantal hapjes. Het gaat dus echt de goede kant op. Voor de nacht krijgt ze haar tweede kwart pilletje Diarstop.

De andere foto's van de laatste dagen.

Dé foto van kitten in de kerstboom hebben we nog steeds niet. Als ze erin zitten, is het daar veel te donker en alles komt er scherp op te staan behalve het katje in kwestie.

Qizmo en Pip. Zij worden morgen naar Jolanda gebracht.

Het heerlijke stel!

Peter Pan, sinds we onlangs de film Hook weer hebben gezien, heet hij natuurlijk 'The Pan' aan het dollen met het muisje dat de eigenaresse van zijn vader had meegebracht. Donna bekijkt het vanaf een veilig en rustig plekje. 

  

Vast!

Poseren bij de kerstboom vindt Polgara slaapverwekkend.

Qizmo

Donna en Qizmo.

Donna

'Ja, ik ben mooi maar poseren is niet zo mijn ding'.

Over bezoekers hadden ze weinig te klagen. Iedereen was even bereidwillig voor een spelletje of knuffel.

Qwibus is het meest actief met de kerstboom.

Het verorberen van de rauw kippennekjes.

Bij mama Lexie.

Als wij op een stoel willen, moeten we vaak even wat ruimte maken.

Qwibus 'helpt' met de afwas. Ons wassen doet hij ook met volle inzet. Gelukkig meestal bij Huibert maar bij afwezigheid moet ik er soms aan geloven. Dat wassen kriebelt maar dat beetje daarna...

Pip

Pip samen met Morrison.

Moederlijk toezicht vanuit een comfortabel mandje.

Oefenen voor de nationale competitie wokkelliggen.

De twee zilver abessijnse zusjes Pip en Polgara. Ze lijken nog steeds veel op elkaar maar de verschillen zijn duidelijk te zien dus ze hoefen geen bandje o.i.d. meer te dragen.

Pip

Morrison

Bezoek namens de vader van Jewels nest, Boris.

Qizmo is wederom met vlag en wimpel geslaagd voor het diploma knuffelen.

Nieckje bij de eigenaresse van BenBen, de vader van de zilvertjes.

Donna en Nieckje bij mij. Foto van Ageya.

Nog een foto van Ageya. Ik met ons blijvertje Donna.

Pip

Morrison bij Lexie met Jack in zijn mandje onder het tafeltje op de achtergrond.

De twee blauwe mannen bij Huibert. Wat een verschil tussen wel zilver en niet zilver.

De lieve zorgzame Maverick liefkoost zijn achterkleindochter Lexie.

Deze fotoserie is ook van Ageya evenals de foto's hieronder.

Tot de volgende blog.