Hoe het verder met ze gaat

We krijgen de leukste en enthousiaste berichtjes over het wel en wee van het viertal dat al bij hun nieuwe mensen woont. Vooral gelukkig veel wel. Weinig wee. Alleen Pip had even een terugval maar met goede zorg was zij snel ook weer zoals ze hoorde te zijn.
Het trio hier volgt mij als zilveren schaduwtjes want omdat zij vanwege de melkklierontsteking niet meer bij hun moeder Lexie mogen drinken en Jewel daar ook niet meer aan doet, zoeken ze hun aandacht en knuffeltjes bij mij. Hun eetlust is weer vanouds. Ze krijgen ook geen Diarstop meer ondanks het feit dat hun ontlasting gisteren nog niet perfect was. Nu krijgen ze probiotica om hun darmflora te verbeteren.

Donna bij een heel dierbaar kerstornamentje. Dit belletje hing al in de eerste eigen kerstboom die ik ooit optuigde. Dat was op mijn klaslokaal in 1973 in Den Helder. Ik moet zeggen dat alle kittens zich keurig gedragen hebben, de vogeltjes zijn maar heel weinig verfomfaaid geraakt. Ik denk dat een echte boom een minder grote aantrekkingskracht heeft. 

De rest van de versiering bestond vooral uit vogeltjes en die hingen inderdaad wel eens ondersteboven.

Kunnen ze mooier en liever?

Qwibus is ook helemaal thuis.

Met zulke sloffen kan je je als kat niet laten kennen; muizensloffen.

Een soort kraambezoek. Wendy van Marley en Ruby, halfzusjes van Jewel, is bevriend geraakt met Mona en kwam dus even knuffelen met neefje Qwibus. Hij verleende graag zijn medewerking.

Morrison kan het inmiddels uitstekend vinden met de oom van de zilvertjes waar hij hier mee is opgegroeid. Buddha is de broer van Lexie. Ze verstaan elkaar al heel goed. Oma Gidget begint hem nu ook wat beter te accepteren. Hoe meer respect Morrison toont, hoe beter dit zal gaan.

Pip en Qizmo. Ik ben trots op ze! Jolanda heeft meteen een droogmachine gekocht en het stel poetst regelmatig hun tandjes met het kluiven aan een stuk gedroogde kipfilet.

Het leek net alsof ik ze een keurige opvoeding had meegegeven want ze deden niets met de kerstboom. Net als bij ons wekte het aftuigen hun interesse. Toch nog een kerstboomfoto. 

Geslaagd voor het knuffeldiploma.

Wij zijn gestart met de herintegratie van Jewel in de groep. Vanavond had ik haar met het film kijken en dit blog maken op mijn schoot. Wel een tuigje om en het lijntje om mijn pols om ongelukken te voorkomen. Ze heeft eigenlijk alleen die katten gezien waar ze altijd al mee in de huiskamer leeft. De anderen lagen allemaal te slapen. Alleen Shabanou kwam als andere kat even langs. Er werd wel even gegromd maar ik heb goede hoop dat dit gaat slijten. Met haar had ze geen echt conflict maar ik heb toen het fout ging gekozen voor geen extra risico en Shabanou ook apart gehouden. Of je nu drie of vier poezen apart moet houden. Met het ruilen gebruiken we meestal voor Jewel een transportmandje en daar is zij zo aan gewend geraakt dat ze uit zichzelf er al in gaat zitten als het ruiltijd is. Alleen waren we haar gisteravond vergeten. Net voordat we gingen eten had ik de katten geruild en Jewel even in haar mandje bij de klimboom gezet. Heeft ze zeker een half uur in dat mandje gezeten zonder een kik te geven! De schat.