maandag 9 december 2013

We hebben toch een kerstboom genomen...

Gisteravond zag ik een foto van een zoon van Zagato in een kerstboom! Eerder hadden we besloten om de kerstboom voor dit jaar maar over te slaan. We hebben een prachtige kunstboom maar eerdere klauterpartijen hadden al de nodige schade veroorzaakt en een invasie van zeven kittens die nu al 1200 gram en meer wegen. Maar die foto haalde me over en we hebben nu voor het eerst in 39 jaar een echt boompje. Helemaal opgetuigd is hij nog niet want de oude lampjes van vroeger zaten verschrikkelijk in de knoop en toen we dit knoop er bijna uit hadden, testte ik voor de zekerheid de set nog een keer en toen deden ze het niet meer. Die gaat dus naar het milieuplein. Een andere oude set met veel minder lampjes zaten niet in de knoop en die zit er al in. Maar ik wil meer lampjes, ik ben nu toch al van mijn milieubewuste principes afgestapt, en voordat ik verder ga met optuigen, koop ik morgen eerst nog een lampjesset erbij. Of de kittens dan nog respect voor de kerstboom zullen hebben, is afwachten. Als kattenliefhebbers hebben we natuurlijk als kerstversiering vogeltjes en het is ook niet verboden om in de boom te klauteren. En al helemaal niet om erin te poseren wanneer ik foto's van hun capriolen maak.

Hoe schattig kan een kitten zijn?
Het is zo grappig om te zien hoe de kittens zich ontwikkelen. Hun persoonlijkheidjes, hun knuffelcapaciteiten en hun eetgewoontes. De kittens eten allemaal uitstekend van het vnl. rauwe vlees dat ik ze geef maar omdat ik vind dat kittens alles moeten leren eten, krijgen ze ook brokjes. De kittens van Lexie herkennen dit niet als voedsel, ook al staan die van Jewel er wel gretig van te eten. War ze allemaal heel goed in zijn, is het luisteren en komen wanneer ik ze roep. Dat is toch wel zo schattig. Ik verbeeld me niet dat ze al zoveel van me houden; het zal het eten wel zijn waarvoor ik ze op dezelfde manier roep. Ik tik vaak met mijn nagels op het bord of een meubelstuk terwijl ik met een hoog stemmetje kiddy, kiddy, kiddy roep. Zo leuk te zien hoe ze dan vanuit alle hoeken en gaten tevoorschijn komen en naar me toe rennen.

De laatste foto's:




Lexie met dochter Donna. Tot onze verbazing blijken wij allebei, zonder er met elkaar over te hebben gesproken, de neiging te hebben om haar Diva te noemen. Donna Diva dus. Ze wordt alleen maal liever en knuffeliger.
Even voordat ik deze foto maakte, zat Donna hier met haar moeder Lexie. Daarna was overgrootvader Maverick bij haar komen liggen en er bleef niet al te veel ruimte voor haar over. Wij gingen na deze foto even boodschappen doen en toen we thuiskwamen, lagen ze er nog zo bij. Donna lag al die tijd behoorlijk klem maar vond het blijkbaar prima zo.










Peter Pan en Polgara.

Met een knipoog van Qwibus. Polgara haar bandje was wat sleets geworden en met de kerst in mijn achterhoofd vond ik een groen bandje met glittertjes wel passend. Helaas bleek al snel dat dit materiaal niet kittenproof was en nu heeft een een chique gevlochten zwart bandje.



Wat is het toch een voorrecht om zilverabessijntjes over de vloer te hebben. Het is ook heel lang geleden. Onze Deense abessijnse schone Dzjeedie heeft twee keer een nestje zilverabessijntjes gehad. Haar laatste was in 2004!  Door een conflict met Sijntje was het voor iedereen beter dat een van beiden een ander adresje kreeg. Sijntje had toen ernstige gezondheidsproblemen dus we moesten afstand van Dzjeedie doen. (Zij woont nu al jaren met haar kattenmaatje Gijs in Bloemendaal.) Dzjeedies dochter kortharige dochter Ana heeft het zilvergen doorgegeven aan Shabanou, zij, inmiddels met dubbel langhaargen, zij op haar beurt aan Gidget, Gidget aan Lexie en tadaa, dankzij BenBen hebben we weer eens zilveren korthaartjes!


Kan een katje mooier zijn? Polgara is rastechnisch ook de mooiste. Ze zou zo naar de show mogen!
Over shows gesproken. We overwegen om in februari naar de somalispecial (dus niet voor Abessijntjes) in Fijnnaert te gaan. Wij zouden onze eigen kleine meid Donna kunnen meenemen...
De drie zilverabessijntjes bij elkaar.


Alle somalikittentjes bij elkaar. En mama/tante Jewel.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten