Ik loop de hele dag met de fotocamera rond ;-)

Ze zijn zo mooi, zo fotogeniek!

Ik heb in de meeste namen van de foto's de namen van de kittens gezet. Wanneer je op een foto klikt en dan voor 'safe as' kiest dan komen de namen in beeld. Je hoeft de foto's dus niet echt te kopiëren.

De grote kattenbak is uit de huiskamer weg, naar de keuken maar het krantenkattenbakje dat ik op die plaats heb teruggezet, wordt nog steeds goed gebruikt. Op dit moment kunnen ze ook niet naar de keuken want het kamerhekje is dicht. Dan hoeven we niet op te letten of de honden hun eten niet stelen. Met Carnibest etc. krijgen ze sowieso geen kans want dat eten is binnen een paar minuten op maar voor knaagvoer zoals kippennekjes en dikke repen lamshart hebben ze meer tijd nodig. Ik ga zo het restant opruimen (=ontbijt voor de honden) en dan is iedereen weer vrij.

De omgang met de honden gaat helemaal niet slecht. Polly is haar wilde haren op dit gebied kwijt en geeft ze de ruimte. Eesz vinden ze wel eens hinderlijk in de weg liggen, in de route naar de echte kattenbakken in de kast van de CV-ketel, maar iedereen redt zich prima.

Waar we heel blij mee zijn is dat we hebben besloten dat we Jewel niet willen gaan missen. Ze is zo lief, zo gezellig, gaat zo goed met Lexie, de katers, de honden en ons om dat we alles uit de kast gaan halen om opnieuw te proberen de relatie met de wildkleur poezen goed te krijgen. Maandag gaan we spiegels kopen om op de overloop laag langs de wanden te plaatsen zodat ze het gewoon gaat vinden om een volwassen wildkleur somali te zien. En ze krijgt volgende week suprelorin. Het duurt meestal circa zes weken totdat dit het beoogde effect (hormonaal nog neutraler en dus vredelievender dan een gewone castraat) heeft maar tegen die tijd dat het werkt, zijn de meeste kittens naar hun nieuwe mensen verhuist en hoeft zij niet meer zo waakzaam te zijn. Duimt u met ons mee?

De foto's, heel veel! De eersten zijn niet bij daglicht gemaakt en dat is overduidelijk zichtbaar, die van vrijdag waren heel leuk qua kleuren en compositie maar ze zijn niet scherp. Vandaag heb ik boven weer een fotosessie (en trouwens ook een weegsessie) gehouden met betere resulaten. Als eerste ontbijt kregen ze vandaag repen gedroogd kipfilet en daarna Carnibest lammix. Voor en na de lammix heb ik ze gewogen.
Je kon duidelijk zien wie zich al vol had gegeten met de gedroogde kip.

Polgara 992 - 1038, Donna 1024 - 1048, Pip 1023 - 1050, Petmans 1080 - 1136, Qizmo 932 - 955, Qwibus 945 - 955 en Morrison 935 - 959.
Nog eventjes en ze wegen allemaal een kilo. Kilokits! Ze zijn allemaal prachtig op gewicht. Mijn vuistregel is per levensweek een ons groei en nog wat extra (het geboortegewicht). Ons wildkleur abessijntje Sijntje was 4,5 maand oud toen we haar kregen en toen woog ze net een kilo. Onvoorstelbaar. We wisten ook dat ze goed zich was geweest maar we hadden toen geen idee wat je onder 'goed ziek' kan verstaan. Maar ons mooie meisje is er nog steeds, 15 jaar oud, te klein maar dat zij een bonsai-uitvoering van de abessijn is, maakt haar alleen maar mooier. Letterlijk een kleinood. Voor fokkers die stambomen leveren bij hun kittens gelden bepaalde normen zoals dat een kitten minimaal een kilo moet wegen. Deze regel stamt nog uit de tijd dat kittens direct na de vaccinatie met twaalf weken mochten verhuizen. Tegenwoordig moeten de kittens minstens dertien weken oud zijn en de vaccinatie een week eerder gegeven. Een van mijn kittenkopers van vroeger had ooit, als troost bedoeld nadat ze weduwe was geworden, een kitten gekocht dat nog maar iets van zes of zeven ons woog. Gelukkig is die fokker de vereniging uitgezet!

Ik zou het restant eten opruimen maar ik hoor weer knaaggeluiden. Geen van de kittens maar het isJewel die nog even een nekje wegwerkt.

En dan nu de foto's, echt.

Deze zijn van de 21ste.

Zilverabessijntjes zijn het toppunt van elegante schoonheid. Dit is het katertje. De foto's hierboven ook.

Onze Pici Prima Donna heeft haar primadonnagedrag veranderd sinds we haar alleen Donna noemen. Pici (Pietsie = kleintje)  is evt, later ook nog een optie. Of Ma Donna, mijn meisje.

Kunnen kittens charmanter poseren?

De foto's van vrijdag:

Ik heb de twee wildkleurtjes maar eens samen op de foto's gezet want zo makkelijk het onderscheid in de omgang is, zo lastig is het soms met de foto's.

Links Qizmo en rechts Morrison.

Leuke foto's, dubbel kleurrijk, de katjes en de achtergrond maar helaas de meesten zijn onscherp. Niet een van de foto's springt er echt uit, dus ik zet ze hier allemaal maar. Er staat altijd wel een van de kittens goed op en dat is weer leuk voor de mensen die dat kitten gaat krijgen of er een speciale interesse voor heeft.

Deze is een van de beste.

Hier werd de flitser een tikje overenthousiast. 

Zo'n snoepje!

De showlinten zijn interessanter dan ik met mijn camera. Zou Morrison een showcarrière ambieren? ;-) Hij heeft er wel de looks voor.

Deze twee prachtdiertjes zijn nog beschikbaar. Wat zou het leuk zijn wanneer we iemand voor ze vinden waar ze samen kunnen blijven. Links is het blauwzilveren katertje met het donkerste petje, Peter Pan/Petmans en rechts het zwartzilveren poesje Polgara/nu Polly Gara..

Met betere instellingen van de camera zijn de resultaten stukken beter.

Bijten en gebeten worden.

De moedertjes hebben even apart geposeerd met hun kroost.

Moeder en dochter Donna.

Ik kon de somalikatertjes niet vinden; lagen ze in de wasmachine.

Donna wilde wel even poseren in de wasdroger.