We zijn zo trots op ze

Ik heb weer veel in te halen. Hun wereldje boven blijft steeds groter worden. Het kittendeurtje in het kozijn van de slaapkamerdeur staat ook altijd open en als het even kan rennen en klauteren ze niet alleen in de klimbomen van de kattenkamer maar ook in de wasmanden in de badkamer of gooien ze van alles omver in de logeerkamer.
Ik heb ze vandaag weer een manicure gegeven want zo af en toe denken ze dat ik een leuke levende klimboom ben. Mooi niet en zo'n slechte gewoonte moeten we geen kans geven,
Het eten gaat ze prima af en af en toe is het wel lachen wanneer er eentje denkt dat hij toch liever vanaf een menucard z'n eten had willen bestellen. Vorige week zette ik een bord Carnibest voor de kittens neer en Qizmo had wel trek maar niet in dat. Hij benaderde vanuit verschillende richtingen het bord in de hoop dat het vlees aan de overkant lekkerder zou zijn. Uiteindelijk gaf hij het op en at hij toch maar met de groep mee. Ik had nog een aardige foto van het etende zevental met mijn mobieltje gemaakt maar helaas kan ik die foto nu niet vinden. Maar ik heb genoeg andere.
Waar ook geen foto's van zijn, is van het kattenruilsysteem dat we hebben opgezet. Vanwege het conflict tussen Jewel en de wildkleurpoezen rouleren we nu. Alleen hebben ze nu geen gelijke rechten omdat ieder stukje socialisering voor de kittens belangrijk is. Een gemis daarin kan de oorzaak van angstgevoelens later als volwassen kat zijn. Maar de oudere dames hebben ook rechten en daarom zijn de moedertjes en kittens 's nachts boven en wanneer ze beneden zijn, gaat Jewel een deel van de deel steeds met een ander tweetal kittens naar boven zodat de volwassen poezen ook betrokken zijn bij het kittengebeuren in de huiskamer. Katten kunnen niet tellen en komen niet verder dan 1,2,veel en Jewel is al tevreden wanneer ze er twee heeft. Ze krijgt steeds twee andere mee zodat alles eerlijk verdeeld wordt. Dan de twee blauwe mannen, dan de twee eerstgeborenen etc. zodat ik overzicht kan houden.
Ze zijn van de week ook weer ontwormd en ik ben dik tevreden over hun ontwikkeling.
Ze scoorden vanmorgen ook netjes op de weegschaal:

Pici Polgara 879, Pici Prima Donna (was eerder Pollyanna) 876, Pici Pip Pipsina, 922 en Pici Peter Pan is met de hakken over de sloot toch nog de aanvoerder op dit gebied met 926 gram. De kittens van Jewel wogen: Qwibus 779, mr. Q.T. Morrison 762 en Qizmo the Magnificent 782. Het leeftijdsverschil van acht dagen zie je duidelijk terug bij hun gewicht maar deze Somalikittens lijken door hun dikkere vacht evengroot. Bij het ravotten heeft niemand meer last van een lager lichaamsgewicht en zijn ze gelijkwaardige ravotpartners.

Fotocollage gemaakt door Jolanda, de a.s. eigenaar van Pip en Qizmo

Ga er maar voor zitten, hier komt een hele reeks foto's van de laatste dagen.

Jewel met 'Onzes'.

Morrison en Qwibus

Van Pollyanna ging haar naam via de naam van een beroemde parel, een grote diamant naar Prima Donna.

Ze weet al wat er van haar verwacht gaat worden - poseren voor de camera van het vrouwtje.

Prima Donna dus.

Pip samen met Peter Pan die weer zijn mooie blauwe voetjes showt. Zo grappig dat die lichter van kleur zijn en dat zijn petje en dekje juist donkerder oogt.

Poseren is vermoeiend.

De drie korthaartjes samen.

Dan kunnen de Somalietjes niet achterblijven met het gezamenlijk klitten.

Pip

Dat voetje!

Lepeltje, lepeltje.
Geleidelijk aan laat ik de temperatuur in huis dalen. 's Nachts hield ik het extra warm maar ik ben blij dat dit nu niet meer zo warm hoeft want ik heb 's nachts liever een koeler huis.

Iedere paar dagen verander ik wat aan hun leefomgeving. De hangmandjes die we ooit voor de kattententoonstellingen hebben gemaakt, zijn ook bij kittens een groot succes.

Zo lief. Die pootjes op het buikje van het pluchen katje dat van mijn moeder is geweest.

De mooie mr. Q.T. (Cuty).

Pip en Peter Pan

Het is net een klassenfoto. Er is er altijd wel eentje die er niet op zijn best op staat.

Da's nog eens een apart spelletje. Jack laat zijn staart onder het hekje door heen en weer zwiepen.

Aanvalluh!

Hun knuffelcapaciteiten zijn ze aan het ontwikkelen.

Beide blauwtjes, Qwibus zonder en Peter Pan met zilver, vonden het erg gezellig bij Huibert. De tijd zal het leren of ze ook echt 'mannenkatten' worden.

Lexie met Jewels Qwibus.

En Qizmo kan daar ook wel bij.

De een is slaperiger dan de andere. Qizmo heeft de grootste moeite om zijn oogjes open de houden.

Opa Jack met Peter(tje) Pan.

Dat pootje van Jack op Peters ruggetje.

De volgorde van de foto's is niet altijd goed. Eerst zaten deze twee bij Jack en bleef alleen Peter Pan over.

Zilver kleurt wel heel erg mooi bij zo'n warme wildkleurige vacht als die van Jewel.

De speellibelle in het kittenhonk is een ware uitdaging.

Alles wordt onderzocht. Het hoogste hangmandje van het kittenhonk is er vandaag uit gehaald. Het bleek erg handig om over de afzetting te klauteren en om onze wijnvoorraad te inspecteren.

Lexie met Qizmo en Qwibus.

Polgara en Morrison. Zo handig dat rode bandje. Op de foto's lijken ze allemaal op elkaar.

Geen rood bandje te zien maar ik weet nog dat dit Polgara was die bij Tresca, Jewels moeder, lag. Polgara bleek een wondje aan een voorpootje te hebben. Een paar keer een likje honingzalf van de dierenarts sloeg goed aan.

We hebben van de week weer een nieuwe voorraad gedroogde kipfilet gemaakt. De kittens eten het al!

Niet te dunne plakken zodat ze echt hun gebit moeten gebruiken.

TV-kijken is ook in het socialisatieprogramma opgenomen. Eerdaags komt hun eerste autoritje.

Lexie met haar enige Somalikitten.

Pip.

Het is niet handig zogen. De kittens moeten zich in de vreemdste bochten wringen. Maar Jewel neemt de tijd en iedereen komt aan de beurt.

Met een vol buikje heerlijk in het bont van moeders staart.

Het wildkleurtje is haast niet zichtbaar. Het is dat er een achterpoot en een staartje hangt. Ik heb zelfs een keer eentje in dat hangmandje slapend met zijn kopje omlaag aangetroffen maar hij was al weer wakker voordat ik een foto kon maken.