Zo verdrietig, alle moeite en strategieën mochten niet baten; we hebben Donna moeten herplaatsen

Het is nog maar drie weken geleden en inmiddels gaat het heel goed met Donna samen met haar nieuwe vriendje bij Nina en Jim maar hier is het gemis erg groot. Donna was niet alleen zwaan-kleef-aan met haar moeder, speelde heerlijk met mama Lexie en de drie katers en was ook nog eens een gezellige knuffel- en schootkat. Dat laatste is ze gezien de foto's die we van haar en haar vriendje Nobilis krijgen nog steeds. Zij is gelukkig en dat is het belangrijkst. Voor Lexie was het heel moeilijk. Hun moeder-kindband was heel sterk maar inmiddels heeft ze zich aardig hersteld. Ze zoekt ook weer wat meer contact met ons. Omdat Bashiir eigenlijk een adoptiekind van haar was, hadden we gedacht dat hij in de kindrol voor haar zou blijven. Dus niet. Hij is nu tien maanden oud en heeft zich ontwikkeld tot een versierder en heeft dus hele andere interesses voor Lexie gekregen. We hopen dat Lexie snel krols wordt en weer een nestje mag krijgen. Is zij ook weer zo gelukkig als wij onze dieren willen zien.
De foto's van Donna van de laatste tijd.

Ze heeft zichzelf apporteren geleerd en liep er koerend mee rond. In de natuur zou ze de prooi naar haar kinderen of familie brengen.

Donna bij haar nieuwe mensen, samen met vriendje Nobilis. Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden. Veel elkaar over en weer wassen, spelen, spinnen en knuffelen. In het begin was Donna 's nachts van slag en liep ze mauwend rond. Je hart draait zich om. Gelukkig is dit verleden tijd. Eerdaags gaan we bij haar op bezoek.

We hebben ook weer nieuwe foto's van broertje Peter Pan uit Duitsland gekregen. Die is net zo gelukkig met zijn vriendinnetje Diva als Donna met Nobilis.

Qwibus uit het nest van Jewel samen met Mona en Renés andere Silfescian Kimo (Shabanou x Jack). Ik heb ook leuke buitenfoto's van ze gezien maar die moet ik opzoeken.

Gevonden:

Wat zijn die buitenrennen voor onze katten toch een feest! Ik had er vroeger nog nooit van gehoord en katten het buitenleven ontzeggen, is voor ons geen optie. Nadat een enge buurman bijna alle katten van ons en omliggende woonblokken had vergiftigd en onze Snoopy ondanks alle mogelijke veterinaire zorg een ellendige dood bij me op schoot was gestorven, wilde onze ene overgebleven poes nadat zij weer was hersteld van de verlamming die ze had opgelopen door een mishandeling (kan niet missen dat dit door hetzelfde stuk ongeluk is gedaan) wel weer graag naar buiten. Gelukkig was zij al gewend aan een gedoseerd (en met een belletje om de vogels te beschermen) buiten zijn maar totaal niet kon niet. Toen bedacht Huibert dat hij wel voor haar een kattenvolière kon bouwen. En dit was het begin van cattery Silfescian want toen we op zoek gingen naar een Somalikitten en de fokker hoorde dat wij het diertje een veilig buitenleven konden bieden, waren we veel eerder dan verwacht aan de beurt.

Maart 2015

Door pc-problemen ben ik mijn emailadressen kwijt geraakt en kon ik geen contact meer opnemen met bijv. de mensen van Peter Pan in Duitsland. Tot overmaat van ramp waren ze ook nog verhuisd en kwam mijn brief onbestelbaar retour. Gelukkig stuurden zij mij een berichtje en hebben we dus weer contact en natuurlijk ook nieuwe foto's:

Petsman met zijn vriendinnetje Diva

De mooie Morrison wacht nog steeds op de logeerpartij. We zouden het enig vinden wanneer hij een nestje mag maken. Alleen wordt Lexie maar niet krols. Gelukkig houdt hij zichzelf goed bezig met zijn kattenvriendjes en zijn mensen. Zijn vrouwtje voorziet me regelmatig van foto's.

Ze hadden bedacht dat het bovenop de kast wel goed toeven zou zijn. Hun vrouwtje heeft ze ook maar een paar kussens gegeven.

Grote hulp bij het inpakken

en het krant lezen.

Helaas gaat het rondom Donna minder goed. Er is nog steeds een spanningsveld tussen Donna en de drie wildkleurpoezen Nieckje, Tresca en Orchid. Allemaal nog een uitvloeisel van de enorme knal veroorzaakt door de dakdekkers van het gebouw van de Rozenkruisers hier in de straat. Degene die hier verantwoordelijk voor is, beseft niet half hoeveel ellende wij ervan hebben. Eerst na maandenlang proberen Jewel moeten weggeven en nu helaas ook de mooie Donna. Twee veelbelovende fokpoesjes. We hebben Donna onlangs laten castreren in de hoop dat zij daardoor iets zou veranderen. Helaas, geen effect op dit gebied. In de huiskamer kunnen in principe alle katten wel bij elkaar zijn maar het wordt onaangenaam wanneer een van de drie poesjes naar buiten of naar boven gaat. Ik zie ook dat deze onvrijheid geen goed effect op deze drie dametjes heeft. En zij waren hier eerder en hebben de oudste rechten. Donna is een in en in lief diertje. Net heeft ze ook Sijntje, ook een wildkleur poesje maar van een heel ander type, helemaal afgelebberd. Gelukkig hebben we al een heel goed adresje voor haar gevonden. Ze krijgt er een vriendje bij en een flinke buitenren. Alle kansen op een heel gelukkig kattenleven dus. Over Jewel horen we ook alleen maar de meest positieve berichten.

De laatste foto's van Donna:

Moeder Lexie en dochter Donna hebben een zeldzaam hechte band.

Lexie kreeg helemaal de geest en schoot weer in de moederrol. In eerste instantie door onze nieuwe aanwinst, de sorrelkater Bashiir maar Donna schoof maar al te graag weer aan,

Donna heeft pigment in haar nageltjes!!! Zo sjiek.

In december was Donna krols en voor het geval dat Bashiir zou ontdekken waar Abraham de mosterd haalt, had ik Donna een broekje aangetrokken. Ze hebben het zo leuk met elkaar dat het jammer is om ze onnodig uit elkaar te halen.

Na haar castratie heeft Donna een week dit Medpetpakje gedragen om te voorkomen dat ze aan het litteken zou peuteren.

Ze hadden elkaar duidelijk gezien maar toch gebeurde er niets akeligs.

De grootste problemen waren tussen Orchid en Donna. Uiteindelijk ging het best wel weer goed in de huiskamer. Alleen wanneer ze elkaar tegenkomen bij de luikjes, boven en buiten, gaat het mis. Geen echte vechtpartijen maar niet leuk. De dieren moeten zich hier veilig kunnen voelen.

Zo hoopgevend; samen bij Huibert op schoot.

Samen met Sijntje bij Huibert.

Het is een hard gelag om dit stel uit elkaar te halen. Net zoals Donna en haar moeder. Gelukkig kunnen Bashiir en Lexie het ook goed met elkaar vinden.

Donna is ook nog eens een gezellige schootkat.

Helaas heb ik de foto's van de andere kittens van deze twee nestjes niet goed opgeslagen. Deze heb ik al wel gevonden. Qizmo en Pip op de kerstkaart van Jolanda:

En van Qwibus:

Qwibus samen met Kimo, een zoon van Shabanou en Jack

Ze zijn bijna jarig!

Ik ben toch wel zo blij dat de kittens van deze twee nestjes hormonaal zo lekker, en gezond!, in elkaar zitten. Veel poezen worden veel te jong krols en omdat het eerste nest echt niet te snel mag komen, moet zo'n poesje dan noodgedwongen aan de pil. Steeds krols laten worden, lijkt natuurlijk maar dat is het juist niet. Dit is zelfs nog riskanter voor de gezondheid van de poes dan de pil en het supermiddel Suprelorin moet je echt niet gebruiken bij een poes voor het eerste nestje. Daarom is het des te fijner dat Donna zich heel normaal en gezond ontwikkelt. Zij is nu op een week na 12 maanden oud en nog nooit krols geweest. Bij onze zilvertjes kwam het wel voor dat poezen vrij jong krols werden, dus jonger dan met tien maanden maar bij de wildkleurfamilie is laat en niet frequent krols worden wel gangbaar. En dat willen we graag! Het leuke van Donna is dat zij echt een mix van beide families is en als zilvertje toch bepaalde gewenste eigenschappen van de niet-zilveren familie heeft meegekregen. Onze wildkleurtjes zijn bijv. niet onder de indruk van de stofzuiger, in tegendeel, ik kan ze meestofzuigen maar de meeste zilvertjes vinden al dat lawaai maar niets. Een ideale hormonale huishouding is de tweede eigenschap waar ik erg blij mee ben.

Ze is een tikje te zwaar; we noemen met maar jeugdvet ;-) Ze rent en vliegt genoeg met haar moeder Lexie en opa Jack door huis en tuin maar haar eetlust is over het algemeen ook zeer uitstekend. Zo uitstekend dat ze opgewonden raakt van het vooruitzicht dat het eten eraan komt en dan klierig naar de anderen doet. Vooral de drie wildkleur dames kunnen dit niet waarderen. Haar zusje Pip bleek ook een eetlustprobleem te hebben. Ze maakte veel toestanden, gemauw etc. ook na haar eten wanneer haar mensen in de keuken bezig waren. Daar bleek de oplossing om haar grotere porties te gaan geven. Best lastig want te dik zijn is allesbehalve gezond. De dierenarts vond dat Pip en Qizmo een ideaal gewicht hadden en zoiets wil je niet verliezen. Donna is wel iets te dik. Ik noem haar dan ook af en toen 'DikbilMali'. Zij zit er niet mee ;-)
Ik ben heel benieuwd naar haar gedrag wanneer zij krols wordt. De ene poes is dit op een schattige manier, de andere maakt oorverdovend lawaai, ze kunnen zelfs gaan sproeien in huis en weer een ander wordt chagrijnig. De tijd zal het leren. Eerdaags komt ons nieuwe huisgenootje, het sorrel katertje Bashiir bij ons wonen. Ik hoop zo dat zij een leuk stelletje gaan worden.

De gewenste vader voor haar eerste nestje is Morrison, een zoon van Jewel en Boris.

Morrison samen met zijn vriendje Buddha, zoon van Gidget en Jack, dus een broer van Donna's moeder Lexie.

                                                                               Zo lief!

Ze worden al volwassen.

Vorige week is Kwibus naar de dierenarts geweest. Even een flinke knul zijn en het was al weer klaar. Hij werd diezelfde avond liefdevol verzorgd en getroost door zijn halfbroer Toto. Op deze foto poseert hij weer helemaal hersteld naast zijn maatjes Toto en de ook bij ons geboren Kimo. Op het kleedje ligt de koningin van het gezelschap, Snoopy.

Ondertussen is hij wel de 'king of the remote control' geworden ;-)

Zouden ze van elkaar weten dat ze halfbroertjes zijn?

Liehief!

Zijn broer Qizmo was al wat eerder voor zijn castratie aan de beurt geweest. Dit zijn wat oudere foto's van Qizmo en zijn vriendinnetje Pip.

In de afgezette tuin. Nu hij een castraatje is zal hij ook de bekende castratenvacht ontwikkelen. Ik ben heel benieuwd. Hun moeder Jewel zit nu ook zo mooi in haar vacht (door de suprelorin, ook een soort castratie).

Hun broer Morrison, degene van wie ik al kitten had gezegd dat hij technisch het beste was, heeft dit laatst op een show waar gemaakt al werd hij uiteindelijk wel door zijn bloedeigen moeder verslagen.

Natuurlijk hebben wij hem uitgebreid bestudeerd én goedgekeurd ;-) We zijn laaiend enthousiast en we zouden het geweldig vinden wanneer hij een nestje bij Donna zou maken. Hij heeft zo te zien minder rufuspolygenen dan zijn moeder Jewel. Die heeft ook wel een hele diepwarme wildkleur en die aanleg moet je juist niet hebben wanneer je zilvertjes wilt fokken. Naast deze zachtere wildkleur brent hij ook een mooi elegant type en een flinke dosis nieuw bloed mee voor de zilvertjes. Extra leuk is dat Donna's moeder ooit bij Morrisons mensen is geboren. Blijft dus in de familie.

Natuurlijk is er ook nieuws over de kittens van Lieve Lexie:
Peter Pan is onlangs ook gecastreerd en maakt zijn mensen en poezenvriendinnetje nog steeds erg gelukkig. Helaas zijn deze foto's van februari. Door computerproblemen van zijn mensen is het nog niet gelukt om de nieuwere foto's door te sturen.

Pip zagen we hier al langskomen als vriendinnetje van Qizmo.

We grossieren in foto's van Donna. Het is zo ontroerend om te zien hoe lief de zilvertjes hier met elkaar omgaan. Lieve Lexie en Dikke Donna (ze heeft een hele goede eetlust) zijn onafscheidelijk en verstaan elkaar uitstekend met het racen door huis heen. Papa/opa Jack sluit zich er ook vaak bij aan, evenals opa/overgrootvader Maverick. ij Maverick lijkt dit een goed effect op zijn lijn te hebben; bij Jack dus niet. Die is echt te zwaar.

Donna met haar moeder Lexie.

Donna op de show in Heemstede op 18 mei. Ze gedroeg zich keurig en kreeg een mooi keurrapport.

Lekker klef bij mama Lexie in het tentje in hun keurkooi.

Ik was onlangs bezig om te kijken of ik iets als zonwering kan maken op het dakterras. Vooral wanneer het echt warm wordt, is wat extra schaduw erg welkom. Daarbij scheelt dit vast in de hitte die via het dak van de keuken in huis komt. Ik had verwacht dat Jewel, onze grootste onderzoekster, wel óp de lap i.p.v. eronder zou bivakkeren. Vanwege het conflict tussen Jewel en Nieckje en Orchid, was Jewel beneden toen ik dit aan het uitproberen was en voordat het echt hing, lag Orchid er al op. Dolle pret.

Ik heb twee filmpjes van de ultieme kattenhangmand:

Dakterras I Orchid zit er al hoog en droog maar Donna moet nog uitzoeken hoe ze erop kan komen.

Dakterras II Het filmpje met Nieckje in de hoofdrol.